deliliğe övgü ne demek?

Deliliğe Övgü

"Deliliğe Övgü" (Latince: Stultitiae Laus veya Moriae Encomium), Rönesans döneminin önde gelen düşünürlerinden Erasmus'un 1509'da yazdığı ve 1511'de yayımlanan hiciv türündeki eseridir. Kitap, Delilik'in (Latince Stultitia, Yunanca Moria) kendi ağzından yaptığı bir konuşma şeklinde kurgulanmıştır. Delilik, kendini ve faydalarını överken aslında dönemin toplumsal, siyasi ve dini kurumlarını eleştirir.

Temel Konular ve Eleştiriler:

• Deliliğin Doğası ve Kaynağı: Delilik, doğal bir eğilim ve insan hayatının vazgeçilmez bir parçası olarak sunulur. İnsanların mutluluğu, zevkleri ve hatta hayatta kalmaları Deliliğin etkisiyle mümkün olur.
• Bilgelik ve Akılcılık Eleştirisi: Erasmus, aklı ve bilgeliği aşırı derecede önemseyenleri eleştirir. Onların hayatın gerçeklerinden uzaklaştığını, kurallara ve dogmalara takılıp kaldığını savunur.
• Toplumsal Kurumlar ve Sınıflar: Kitapta, krallar, din adamları, bilim insanları, tüccarlar ve toplumun diğer kesimleri Deliliğin gözünden hicvedilir. Bu grupların sahtekarlıkları, açgözlülükleri ve boş inançları ifşa edilir.
• Din ve Teoloji Eleştirisi: Erasmus, kilisenin yozlaşmasını, dogmatik düşünceyi ve din adamlarının ikiyüzlülüğünü sert bir şekilde eleştirir. Dinin özündeki basitliği ve samimiyeti kaybetmiş olduğunu savunur.
• Hristiyanlık ve Delilik İlişkisi: Kitabın sonunda, Erasmus, Hristiyan inancının aslında bir tür "kutsal delilik" olduğunu öne sürer. İsa Mesih'in öğretileri ve müminlerin dünyevi şeylerden vazgeçmeleri, akılcı bir bakış açısıyla delilik olarak görülebilir. Ancak bu, Tanrı'ya ulaşmanın ve gerçek mutluluğu bulmanın yoludur.

"Deliliğe Övgü", sadece bir eleştiri eseri değil, aynı zamanda insan doğasına, topluma ve inanca dair derin bir düşünce denemesidir. Erasmus, mizahı ve ironiyi kullanarak okuyucuyu düşünmeye ve sorgulamaya teşvik eder.